Zoals je leven nu is, is een combinatie van wie je bent en wat je doet.

Veel dingen in je leven, daar denk je niet over na, dat gaat automatisch.

En juist die automatismen bepalen je gedachten, overtuigingen en gedrag.

Soms ben je dingen aan het doen waarvan je pas achteraf beseft: dat is niet handig.

Of misschien ken je de gedachte: heb ik het alweer gedaan!

Hoe ouder je wordt, hoe meer je dit in de gaten krijgt, je bewustzijn groeit.

Als je bewustzijn groeit, dan ga je nadenken over vragen als: wie ben ik?

Waar kom ik vandaan, wat is het nut van dit leven, wat is mijn doel?

Of: waarom ben ik zoals ik ben?

Die levensvragen, daar ga je pas later in het leven over nadenken.

Bij vrouwen is dat gemiddeld bij 39, bij mannen is dat 49 of regelmatig zelfs niet.

Als je er als man of vrouw eerder bewust mee bezig bent, is dat vaak een belangrijk teken.

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je dit nu leest.

Feit is dat je graag wil weten waarom je leven loopt zoals het loopt.

Dat zorgt er ook voor dat je nu ook klaar bent voor een antwoord…


Als je geboren wordt, ben je in het begin een enorme spons!

Je leert van alles, ook al is dan nog niet duidelijk wat en waarom.

Vanaf je 4e is je brein klaar om dingen in je leven te onthouden.


Trauma’s van voor je 4e levensjaar zijn daarom lastig toegankelijk.

Ondanks het gebrek aan de herinnering zijn ze in je huidig leven wel aanwezig.

Tussen je 4e en 8e levensjaar ligt de basis van wie jij vandaag bent.


Je gaat zelfstandig denken, gaat steeds beter begrijpen wat er van je verwacht wordt.

Je ontdekt dat je niet 2x 50% papa en mama bent maar je bent een eigen ik.

Je ontwikkelt een overlevingsmechanisme om te kunnen overleven in het gezin.


Een onderdeel daarvan is de bekende ruilhandel, die je ook vandaag nog steeds doet:

ik vertoon <gewenst gedrag> in ruil voor <gewenst resultaat>

Ik maak geen keuze want dan word ik niet afgestraft voor mijn keuze.


Ik zeg niet wat ik denk want dan word ik niet voor aap gezet.

Ik haal goede cijfers want dan is er wel aandacht voor mij.

Herken je al je eigen ruilhandel? Wat is jouw gedrag om iets te krijgen of te vermijden?


Tussen je 4e en 8e ontwikkel je ook je kindconclusie:

Ik ben niet goed genoeg, ik ben het niet waard, ik kan er maar beter niet zijn,

Ik ben niet belangrijk genoeg, ik moet alles alleen doen en meer van dat soort zinnetjes.


Het nadeel is dat je de rest van je leven bezig bent met zoeken naar bewijs voor je kindconclusie.

Als een gedachte beloond wordt op je 5e, is het al een gewoonte op je 8e,

Op je 15e is het al een patroon en op je 25e zeg je: zo ben ik nu eenmaal.


Maar dat is aangeleerd gedrag! En dus ook weer af te leren.

De basis voor je huidige leven ligt dus in je verleden, en jij houdt dat levendig.

Jij gooit de emmer in de put van het verleden en besproeit daarmee de bloemen van vandaag.


En het maakt niet uit welke cursus jij doet, na verloop van tijd zak je weer terug in je normale gedrag.

Het is dus zaak om niet alleen te leren hoe je jouw ruilhandel aanpakt en jouw kindconclusie,

Het gaat er vooral om dat je niet het resultaat aanpakt maar de wortel!


En die wortel ligt in het verleden…

En om dat te kunnen doen moet je het verschil zien tussen wie je bent en wat je doet.

Omdat jij jouw aangeleerde gedrag niet bent, en ook niet je kindconclusie of ruilhandel.


Naarmate je ouder wordt, zul je steeds meer wrijving ervaren met je aangeleerde gedrag.

Dat gedrag dat jij jezelf hebt aangeleerd toen je 5 was, is kleutergedrag,

En dat kleutergedrag ondersteunt je vandaag de dag niet meer maar is er wel ingesleten.


Daarom is de oplossing best simpel…


 ---> de oplossing <---

>